Zelfbeschadiging
Kras je wel eens met iets scherps in je arm? Of doe je jezelf op een andere manier pijn? Er zijn verschillende redenen waarom mensen dit doen. Misschien weet je heel goed waarom je dat doet, maar het kan ook dat je dit doet zonder dat je het zelf begrijpt.
Waarom beschadigen mensen zichzelf?
Je beschadigt jezelf niet zomaar. Heb je soms iets heel naars meegemaakt waar je niet met anderen over durft te praten? Word je overspoeld door allerlei akelige herinneringen of gevoelens waar je moeilijk mee overweg kunt? Dan doe je jezelf misschien lichamelijk pijn zodat de pijn die je van binnen voelt eventjes minder wordt. Daardoor lijkt het misschien alsof je je gevoelens weer de baas bent. Of straf jij jezelf op deze manier omdat wat jij voelt en wilt niet hetzelfde is als wat anderen van je verwachten? Of ben jij misschien heel depressief en is dit de enige manier om nog iets te voelen?
Het lijkt misschien voor jou alsof jezelf pijn doen je problemen minder maakt. Maar: je krijgt er eigenlijk weer nieuwe problemen bij. Want je littekens voor anderen verbergen, levert weer nieuwe spanning en onzekerheid op. En natuurlijk is het niet goed voor je lichamelijke gezondheid. Als het een gewoonte wordt om zo met spanningen om te gaan, dan wordt het steeds moeilijker om een gezondere oplossing te vinden.
Zoek hulp!
Je vindt het misschien moeilijk om hulp te zoeken, omdat mensen in je omgeving misschien boos werden toen ze zagen dat je jezelf verwond had. Toch heb je hulp nodig. Want zelfbeschadiging kan doorbroken worden als de spanning waar je mee worstelt in woorden uitgedrukt kan worden. Met hulp van anderen kun je leren op een andere manier met moeilijke gevoelens om te gaan. Voorkom dat het een gewoonte wordt die je leven steeds meer gaat beheersen. Probeer iemand in je eigen omgeving in vertrouwen te nemen. Of ga naar je huisarts. Die kan je doorverwijzen naar een hulpverlener. Wil je liever eerst anoniem met iemand praten of vragen stellen, dan kun je altijd contact met ons opnemen.
ZIT JIJ NU MET VRAGEN OF EEN PROBLEEM?
TIP 1 : Check jezelf met de anonieme Zelftest op Mindmasters.nl
TIP 2 : Kijk op onze contact pagina hoe je een vraag kunt stellen aan de coach van Mindmasters
TIP 3 : Plaats hieronder een reactie op dit artikel
TIP 4 : Weet dat je altijd bij je huisarts terecht kunt
32 reacties
Notice: Undefined variable: post_id in /data/sites/web/mindmastersnl/www/wp-content/themes/mindmasters/comments.php on line 48
19-09-2017 11:20
Beste Johanna,
Er kunnen allerlei redenen zijn waarom iemand zichzelf beschadigt. Soms weet die persoon zelf waarom, soms is het voor die persoon zelf ook niet duidelijk.
Als buitenstaander kan je niet altijd zien of iemand zich zelf beschadigt. Met kleding kan je immers eventuele littekens bedekken.
En of het manipulatief is of niet, daar heb ik helaas geen pasklaar antwoord op.
Het zou fijn zijn om op een rustig moment met deze persoon hier over te praten. Wie weet krijg je dan al wat antwoorden op je vragen.
Als dit niet kan, raad ik je aan om te kijken of er bij jou in de buurt een GGZ is met een afdeling preventie. Bij die afdeling worden vaak groepen gegeven voor mensen met een naaste met psychische problemen of er is de mogelijkheid om zelf gesprekken te hebben individueel. In een groep kan je ervaringen uit wisselen en krijg je ook allerlei tips en adviezen. En individueel kan dat natuurlijk ook. Als je er zelf niet uit komt, weet je huisarts waarschijnlijk wel waar je bij jou in de buurt terecht kunt.
Kijk ook eens op de site http://www.labyrint-in-perspectief.nl voor meer informatie en advies.
De persoon met borderline krijgt waarschijnlijk behandeling? Als dat zo is, dan kan je hem stimuleren daar te praten over de zelfbeschadiging. Met de behandelaar kan hij dan kijken of er gezondere alternatieven zijn. Als hij geen behandelaar heeft, kan hij een afspraak maken met zijn huisarts en daar bespreken wat er voor mogelijkheden zijn. Dit kan je hem allemaal voorstellen. Hij moet uiteindelijk zelf beslissen of hij dit doet. Dat is zijn eigen keuze.
Ik hoop dat je hier verder mee kunt.
Groetjes, Isja
18-09-2017 15:03
Hallo,
Hoe zit het met automutilatie bij iemand met een borderlinestoornis?
Wat maakt dan, dat diegene gaat automutileren?
Kan je dat voorkomen?
Of is het dat dan mijn schuld?
Kan je als buitenstaander aan iemand zien, dat iemand dwangmatig automutileert. Hoe dan?
Of kan het ook manipulatief gedrag zijn, omdat de betreffende persoon graag wil dat de buitenwereld hem zijn zin geeft?
Zo ja hoe Kan je dan het onderscheid als buitenstaander maken tussen dwangmatig of manipulatief gedrag?
En hoe Kan je daar Dan het beste Mee omgaan?
06-06-2017 13:06
Hallo Muis,
Bij de meeste mensen die zich zelf slaan of op een andere manier zichzelf pijn doen, is daar een reden voor. Sommige mensen weten goed waarom zij dat doen, andere mensen weten dat niet. Dat heb je waarschijnlijk ook al in ons artikel gelezen. Ik weet natuurlijk niet hoe dat voor jou zit. Ik raad je aan om hier met iemand over te praten. Bv je ouders of iemand van school (mentor) of werk (vertrouwenspersoon bijvoorbeeld). Zij kunnen met je meedenken waarom je het doet en samen kunnen jullie bedenken of je hulp nodig hebt en van wie dan.
Het kan best spannend zijn om zoiets aan een ander te vertellen. Bedenk dan dat mensen graag willen helpen. Misschien schrikken ze in eerste instantie. Dat kan natuurlijk. Bedenk dat reacties komen uit bezorgdheid en/of onbekendheid.
Als je hulp wilt, raad ik je aan een afspraak te maken met je huisarts. Die weet goed waar in jouw buurt je terecht kan.
Of je blijvende schade overhoudt op de plek waar je slaat, vind ik moeilijk te zeggen. Ik weet natuurlijk niet hoe hard en vaak je slaat en waar. Je zal blauwe plekken hebben misschien en van binnen kan er natuurlijk iets stuk gaan. Dat is ook iets om met je huisarts te bespreken. Belangrijk is dat je de oorzaak van het slaan achterhaalt en als dat nodig is andere manieren vindt om met eventuele problemen om te gaan.
Als je hier eerst anoniem over door wil praten, kan je met ons whatsappen; 06-119 20 306.
Ik hoop dat je met deze adviezen verder gaat!
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
03-06-2017 18:35
Hallo
Ik heb een vraagje. Ik sla mezelf sinds kort met de achterkant van een werpstok (waar je een bal in doet) voor honden. En ik sla steeds opnieuw op dezelfde plek maar daar hou ik geen blijvende schade aan over toch?
20-05-2017 23:33
Heyy,
Als je op school een vertrouwenspersoon hebt is het misschien handig om te zeggen van, hey ik zit niet lekker in mijn vel en dat is al een tijdje zo en ik weet niet meer wat ik moet doen. Daarop zou die vertrouwens persoon echt niet denken van oke doei dus waarschijnlijk kom je in gesprek met diegene en vraagr hij/zij hoe ga je er nu dan meeom en dan leg je het zo rustig mogelijk uit.
Ik weet dat het zo heel makkelijk klinkt maar ik hen dit gedaan met een mentor die ik echt niet aardig vond en het heeft me wel geholpen opzich en ben nu al een tijdje clean en mn ouders weten het niet (moet naar een psycholoog om andere redenen)
09-09-2016 19:54
Hoi ik wil iemand vertellen over dat ik mezelf snijdt maar ik weet niet hoe echt precies hoe ik het moet zeggen ik bedoelik kan niet zeggen eyy ik snij mezelf dus hoe moet ik echt PRECIES zeggen hoe ik het moet vertellen
30-08-2016 13:48
Beste Hanna,
Wat goed dat je met de schoolarts wilt praten over het snijden. Het is fijn als er iemand met je mee kan denken hoe je hier van af kan komen en hoe je op een andere manier met mogelijke spanningen om kan gaan.
Als je ouder bent dan 16 jaar mag een hulpverlener alleen met jouw toestemming contact opnemen met je ouders. Tenzij de hulpverlener inschat dat je echt een te groot gevaar bent voor jezelf of de omgeving. Dat zal hij je dan laten weten. Mijn advies is om een afspraak met de schoolarts te maken. Je zegt dan dat je graag iets wilt bespreken en dat je graag zeker wilt weten dat de schoolarts geen contact opneemt met je ouders. Je kan dan ook vragen onder welke omstandigheden de schoolarts wel contact op zou nemen met je ouders. En op basis van zijn of haar antwoorden kan je dan besluiten of je het vertelt of niet.
Ik hoop en raad je ook dringend aan om er over te praten. Zelf stoppen met snijden is lastig en het is fijn als er iemand is die je daarbij kan helpen.
Als je hier graag eerst anoniem over door wilt praten, dan kan je met ons whatsappen; 06-119 20306.
Ik wens je alle goeds!
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
27-08-2016 17:21
Hoi, ik snijdt al een jaar in mezelf. De laatste paar maanden is het een verslaving geworden en kan ik er niet mee stoppen. Ik wil het graag met m’n schoolarts bespreken maar wil absoluut niet dat mijn ouders erachter komen. Ik ben nu 17 jaar en ik weet dat de schoolarts niks door mag vertellen zonder mijn toestemming. Wel vraag ik me af of dit een ander geval is omdat het kan worden gezien als ‘gevaarlijk’…Mag de schoolarts dit zonder mijn toestemming met m’n ouders bespreken?
07-08-2016 14:26
Beste Amber,
Wat fijn dat je hier je verhaal kwijt kan en een reactie hebt geplaatst. Je schrijft dat je het stom vindt klinken dat je je leeg, verdrietig en boos voelt en daarom jezelf snijdt om als het ware jezelf te bevrijden, als tekenen en muziek luisteren geen zin meer hebben. Ik krijg het idee dat je er juist heel goed over hebt nagedacht waarom je jezelf snijdt en dat je dit goed kan verwoorden.
Ook schrijf je dat je dit liever niet bespreekt met anderen en het niet tegen je vader durft te vertellen. Dat kan ik mij heel goed voorstellen, zeker als je vader of je vrienden opmerkingen maken die het voor jou niet makkelijker maken. Toch hoop ik dat je de stap durft te zetten om het met iemand te bespreken, je vader, een vriend of vriendin, een vertrouwenspersoon op school, een ander familielid of je huisarts. Ik gun het je namelijk om met iemand te praten over je gevoelens, omdat dit je kan helpen. Ook raad ik het je aan om professionele hulp te zoeken, door een afspraak te maken bij je huisarts. Er zijn namelijk mensen die je graag willen helpen en niet veroordelend zullen zijn.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Je bent ook welkom om hier verder met ons over te whatsappen
06-119 20 306.
Groetjes, Isja van https://www.mindmasters.nl
04-08-2016 20:49
Hoi~
Ik weet niet meer wanneer ik was begonnen met het besnijden van mijzelf, maar dat was zeker een paar maanden tot een jaar geleden. Het voelt net alsof de redenen die ik ervoor heb niet goed genoeg zijn, dat is waarom ik het er liever niet over heb met mensen. Ze beoordelen te snel en doen alsof je niet goed bij je hoofd bent, ik ben daarom blij dat het hier kan.
Ik voel me leeg en voel, afgezien van verdriet en woede, niks… Misschien wil ik daarom voelen en zien dat ik besta… Ik voel me nep en de dingen die ik mijzelf heb aangedaan zijn dat niet. Hahaha dit klinkt al zo stom, toch?
Ik heb ook een keer mijzelf open gekrast met mijn nagels, dit was op de buitenkant mijn pols en het is nu een vrij opvallend litteken. Mijn vrienden hebben het al door, maar vragen er niet naar. Ze maken stomme grapjes dat ik misschien wel emo ben (wat dus niet waar is). Mijn vader heeft het een paar dagen geleden ontdekt en vraag ernaar, maar ik wil niet antwoorden…. ik ben bang. ”Ben jij een van die mensen?” dat is wat hij aan mij vroeg. Een van die mensen….
Ik voel mij niet altijd goed en het is een weg om mijzelf te ”bevrijden” als bijvoorbeeld tekenen en muziek luisteren geen zin hebben. Ik wil opgemerkt worden, niet mijn littekens. Die doen er niet toe. Eigenlijk wil ik mijzelf meer snijden, maar ik wil toch niet opgemerkt worden..
27-01-2016 14:29
Hallo Peter,
Wat goed dat je een reactie hebt geplaatst! Je schrijft dat je sinds kort weer aan automutilatie doet. Je durft hier niet over te praten met je psycholoog. Je durft ook niet meer te sporten omdat je bang bent dat mensen je anders gaan bekijken. Je voelt je onbegrepen en vraagt advies wat je kan doen. Mijn advies is om hier toch over te praten met de psycholoog. Juist ook omdat je denkt dat het jezelf beschadigen te maken heeft met je depressie. Je psycholoog kan jou het beste helpen als je hem of haar gewoon alles vertelt. De psycholoog kan dan ook met je kijken wat je kan doen om bv toch te gaan sporten.
Als je het om een of andere reden niet bij de psycholoog kwijt kan, kan je ook altijd bij je huisarts terecht.
Mocht je hier toch eerst anoniem over door willen praten, dan kan je ook met ons whatsappen 06-119 20 306.
Ik hoop dat je verder kunt met dit advies.
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
24-01-2016 16:28
Hoi,
Ik ben een jongen van 21 jaar. Rond mij 15 begonnen met automutilatie, ik heb het een tijdje volgehouden te stoppen maar ben sinds 2 maanden weer begonnen. Ik ben opzoek naar hulp maar weet niet waar ik het kan vinden. Ik ben al een aantal keer op psychologies gesprek geweest maar durf het zelfs hier niet kwijt (Ik kom bij de psycholoog voor mijn depresie die ws voortkomt uit de tijd dat mijn ouders erg ziek waren). Volgens mij komt de automutilatie voort uit een verlangen naar emoties omdat door de depresie deze enorm zijn afgevlakt. Ook durf ik niet meer naar sporten te gaan omdat ik bang ben dat mensen anders naar mij gaan kijken en over mij zullen oordelen. Ik voel me vreselijk onbegrepen, wat moet ik doen?