Borderline
Enthousiast aan een nieuwe hobby beginnen of je vol overgave in de liefde storten. Maar na een paar maanden blijkt de hobby helemaal niks en is de verkering bij nader inzien een grote vergissing. Dit is typisch iets voor mensen met borderline: een persoonlijkheidsstoornis. Mensen met borderline lopen steeds opnieuw vast in hun leven. Mislukkingen en heftige conflicten zijn eerder regel dan uitzondering. Ze hebben vaak hoge schulden, relatieproblemen, conflicten, eet- of verslavingsproblemen of zijn crimineel. Het is vaak moeilijk om erachter te komen of iemand borderline heeft. Er zijn grote verschillen tussen mensen met borderline én je ziet niet aan de buitenkant hoe diegene zich van binnen voelt.
- Hoe voelt het?
- Waar komt het door?
- Hoe vaak komt het voor?
- Wat is je diagnose?
- Hoe is het te behandelen?
- Zijn er medicijnen voor?
- Heb je zelf deze stoornis?
- Ken jij iemand met deze stoornis?
- Meer informatie en hulp
Hoe voelt het?
Ben je het ene moment opgewonden en enthousiast en het andere moment somber en bang? Kan je woedend worden door een onschuldige opmerking en vlak daarna met diegene omgaan alsof er niks gebeurd is? Iemand met borderline weet niet wat hij wil, voelt of vindt. Hij heeft meestal weinig zelfvertrouwen, denkt negatief over zichzelf en is overgevoelig voor kritiek. Iemand met borderline kan regelmatig overspoeld worden door heel heftige emoties waar hij niets mee kan. Om wanhopig van te worden!
Als je borderline hebt, vind je iemand goed of slecht en iets is mooi of lelijk. Een tussenweg is er voor jou niet. Ben je impulsief en geef je bijvoorbeeld veel geld uit terwijl je dat eigenlijk niet hebt? Wissel je ineens van school of bijbaan? Drink je te veel of gebruik je veel drugs? Heb je snel wisselende seksuele contacten? Dat kan allemaal onderdeel zijn van borderline. Soms raken borderliners in de war. Ze worden achterdochtig of horen stemmen. Dit kan een paar uur duren, maar ook een paar dagen.
Je legt vaak makkelijk contacten, maar vindt het tegelijkertijd eng om relaties aan te gaan. Je bent extreem bang om in steek gelaten te worden. Daarom stel je mensen in je omgeving voortdurend op de proef. Eigenlijk ben je de hele tijd bezig om te testen of en wanneer iemand jou in de steek laat. Je kunt niet goed tegen alleen zijn, maar kan je in gezelschap erg eenzaam voelen.
Als je borderline hebt, denk je veel over zelfdoding en probeer je er soms zelf een eind aan te maken. Verder verwonden veel mensen met borderline zichzelf. Ze krassen met scherpe voorwerpen in hun vel of drukken een sigaret op de arm uit. Omdat borderliners vaak een leeg gevoel hebben, is dit voor hen een manier om toch wat te voelen.
Waar komt het door?
De meeste psychische stoornissen zijn er al vanaf je geboorte. Ze zitten in je genen. Ze zijn in aanleg aanwezig. Je kunt het zien als een tv die op stand by staat. Pas als het knopje ‘aan’ wordt ingedrukt, gebeurt er iets. In dit geval in je lijf en in je hoofd. Dat knopje kan op verschillende momenten en op de meest uiteenlopende manieren worden ingedrukt. Als je wordt geboren met autisme of ADHD, dan zijn de symptomen vaak al in de kindertijd zichtbaar. Andere stoornissen, zoals schizofrenie of borderline, gaan ‘aan’ als je wat ouder bent. Maar dat hoeft niet altijd. Bij sommigen blijft de stoornis hun hele leven op stand by staan. Als jij bijvoorbeeld een geweldige jeugd hebt, met superouders en andere mensen die je vertrouwt en bij wie je je veilig voelt, het gaat goed op school en er zijn genoeg leuke dingen die je doet, dan krijg je misschien geen last van die stoornis. Maar als je bijvoorbeeld veel nare dingen meemaakt in je jeugd óf je hebt een wat somberder karakter, dan kan het knopje worden ingedrukt. Maar dit is niet voor twee mensen hetzelfde. Ook al word je met aanleg voor dezelfde stoornis geboren, heb je precies dezelfde jeugd en hetzelfde karakter, dan nog kan het zijn dat die ander last van de stoornis krijgt en jij niet.
Niemand weet precies hoe die stoornissen ontstaan. Daarom wordt er veel onderzoek naar gedaan. Het enige wat wel zeker is, is dat het gaat om een samenspel van biologische, sociale en psychologische factoren. Misschien is er in je familie wel iemand die hetzelfde heeft (biologische factor). Het kan ook komen doordat je opgroeit in een omgeving met omstandigheden die kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van borderline (sociale factor), je ouders scheiden of er overlijdt iemand waar je veel van houdt. En dan is er nog het deel dat zich in je eigen persoonlijkheid of karakter afspeelt (psychologische factor). Er zijn ook factoren die ervoor kunnen zorgen dat het knopje niet aan gaat. Bijvoorbeeld dat je mensen in je buurt hebt waar je terecht kan en bij wie je je veilig voelt.
Hoe vaak komt het voor?
In Nederland is van zo’n 200.000 mensen bekend dat ze borderline hebben. Maar het zijn er waarschijnlijk meer. Borderline wordt vaak niet herkend door hulpverleners. De diagnose wordt vaker bij vrouwen dan bij mannen gesteld. Waarschijnlijk komt dat doordat mannen met borderline eerder met de politie of de verslavingszorg in contact komen, omdat zij zich door de stoornis agressief of gewelddadig gedragen en vaker verslaafd raken. Vrouwen komen eerder bij de psychiatrische hulpverlening terecht doordat zij als gevolg van de borderline bijvoorbeeld forse eetproblemen ontwikkelen of zichzelf verwonden.
Wat is je diagnose?
Om er precies achter te komen waar je gedrag en gevoelens mee te maken hebben, moet je onderzocht worden. Als je een bot breekt, is dat simpel: er wordt een röntgenfoto gemaakt, het bot wordt weer aan elkaar gezet, je krijgt er gips omheen en na een aantal weken is het genezen. Met psychische stoornissen is het vaak een stuk moeilijker om erachter te komen wat je precies hebt. Mensen met borderline kunnen bijvoorbeeld heel sociaal overkomen omdat ze zo gemakkelijk contact leggen. Ook kunnen ze heel succesvol zijn. Ze verbergen hun angsten voor de buitenwereld. Borderline gaat daarnaast vaak samen met andere psychische problemen zoals depressie of eetstoornissen. Daar komt bij dat de ene persoon met borderline erg expressief en impulsief is, de ander juist extreem introvert en depressief.
Een huisarts kan niet bepalen of je borderline hebt. Die moet je doorverwijzen naar een psychiater of psycholoog. Als je onder de zestien bent, moet je altijd samen met je ouders of iemand die officieel het gezag over je heeft (bijvoorbeeld een voogd). Zo staat het in de wet. Boven de achttien hoeft dat niet.
Wel is het goed te weten dat alle medici, en dus ook psychologen en psychiaters, een geheimhoudingsplicht hebben. Dit betekent dat ze alleen informatie over jou mogen geven aan de mensen die je behandelen. Alleen met jouw toestemming en als je onder de zestien bent met de goedkeuring van je ouders, mogen ze het aan anderen (bijvoorbeeld je docent of sportleraar) vertellen.
Alleen een psychiater of een psycholoog mag een diagnose stellen over een psychiatrische stoornis. Die psychiater of psycholoog voert een aantal gesprekken met jou en vaak ook met belangrijke personen uit je omgeving zoals je ouders of leerkracht. Hij vraagt natuurlijk naar je klachten, maar wil ook weten hoe het op school en thuis gaat. Ook wil hij erachter komen hoe je omgaat met gebeurtenissen en of er iets is gebeurd waardoor je klachten zouden kunnen zijn ontstaan. Hij zal proberen te begrijpen op wat voor manier jij naar de wereld, de mensen om je heen en situaties kijkt en wat je sterke en zwakkere kanten zijn. Soms moet je ook een vragenlijst invullen. Die kan gaan over hoe je je voelt of wat je denkt, maar bijvoorbeeld ook over je eetgewoonten of waar je bang voor bent.
Daarnaast kan er ook iemand bij je op school of thuis komen kijken hoe het daar met je gaat en hoe je je gedraagt. En soms ga je ook praten met een fysiotherapeut, logopedist of dramatherapeut. Dit hangt allemaal af van waar je last van hebt of tegenaan loopt en welke vragen de psychiater of psycholoog nog heeft.
Alle informatie bij elkaar wordt gebruikt om te bepalen óf en welke stoornis je eventueel hebt. Daarvoor gebruiken psychiaters en psychologen een boek waarin per stoornis staat aan welke symptomen je moet voldoen om te kunnen zeggen dat je die stoornis hebt. Een symptoom is een klacht. Pas als je een bepaald aantal symptomen hebt, is er sprake van een stoornis. Dan kan je daarvoor behandeld worden.
Hoe is het te behandelen?
Als de psychiater of psycholoog vaststelt dat je borderline hebt, kijkt hij samen met jou welke behandeling het beste bij je past en waar je het meest aan zult hebben. Soms is het ’t beste dat je één keer per week een uurtje met je behandelaar praat. Soms is het beter om meerdere keren te komen bij dezelfde behandelaar of juist bij verschillende. En soms kan je een tijdje opgenomen worden. Dit gebeurt alleen als je een gevaar voor jezelf of je omgeving bent, bijvoorbeeld als je jezelf hebt uitgehongerd, verwond of dat je zó agressief bent dat je iemand zou kunnen verwonden. Alleen in dit soort situaties mag er zonder jouw toestemming en/of de toestemming van je ouders of verzorgers met een behandeling worden begonnen. Verder mag jij altijd een behandeling weigeren of stoppen. Wel is het zo dat de hulpverleners kunnen beslissen je niet meer te behandelen als je overal nee op zegt.
Als je tussen de twaalf en zestien jaar bent, moeten zowel jij als je ouders toestemming geven voor de behandeling. Boven de zestien geef alleen jij toestemming voor de behandeling.
Als de toestemming voor de behandeling er is, dan maken jullie afspraken die worden vastgelegd in een behandelcontract. Daarin staat precies geschreven wat jullie gaan doen, welke doelen je wilt gaan halen. Ook staat er wanneer jullie gaan kijken hoe het gaat met de behandeling en wat er eventueel anders moet.
Er zijn veel verschillende behandelvormen, vaak werkt een combinatie van verschillende behandelvormen het beste. Je kunt individuele gesprekken hebben of in een groep met andere jongeren. Er is ook dramatherapie, dan ga je bijvoorbeeld via rollenspelen en gedichten schrijven proberen je angsten of sombere gevoelens te overwinnen of je impulsieve gedrag onder controle te krijgen. Bij een sociale vaardigheidstraining leer je hoe je zonder problemen of spanningen om kan gaan met andere mensen. Er zit vast iets tussen wat jou wat lijkt en bij jou en je problemen past!
Het belangrijkste doel van de behandeling is natuurlijk dat je klachten minder worden. Daarnaast ga je allerlei vaardigheden oefenen die belangrijk zijn voor je ontwikkeling en geestelijke gezondheid. Als dat nodig is, leer je bijvoorbeeld hoe je positiever kan gaan denken (over jezelf) of op een prettige manier contact kunt maken of hebben met anderen. Als jouw stoornis iets is waar je de rest van je leven mee te maken zult hebben, dan leer je hoe je hier het beste mee om kunt gaan in je dagelijks leven, op school, thuis en met je vrienden. Je krijgt tips en tricks om toch op een zo plezierig mogelijke manier je dingen te blijven doen.
Ook je ouders en/of school kunnen hulp aangeboden krijgen. Zij krijgen bijvoorbeeld uitleg over jouw stoornis waardoor ze je beter zullen begrijpen. Ook krijgen ze tips hoe zij jou kunnen helpen je weer prettiger in je vel te laten voelen. En ze worden zelf ook niet vergeten. De meeste ouders hebben veel voor hun kinderen over en willen ze graag helpen. Maar zorgen voor iemand met een stoornis kan erg ingewikkeld zijn en veel van ouders vragen. En het is natuurlijk niet de bedoeling dat je ouders hierdoor instorten. Dit kan voorkomen worden als ze meer van jouw problemen begrijpen. Als ouders het gevoel hebben dat zij weten hoe zij hun kind kunnen begeleiden voelen zij zich sterker. Daarnaast leren zij hoe zij ook voor zich zelf en je eventuele broers en zussen kunnen blijven zorgen.
Zijn er medicijnen voor?
Er bestaat geen geneesmiddel dat borderline kan genezen. Wel zijn er medicijnen die de symptomen kunnen verminderen. Medicatie wordt vrijwel altijd gegeven in combinatie met therapie. Het toedienen van medicijnen moet worden gezien als een middel om de persoon met borderline te ondersteunen tijdens de therapeutische behandeling. Medicijnen die veel gebruikt worden zijn antipsychotica en antidepressiva. Antipsychotica helpen bij stemmingswisselingen, impulsiviteit, agressie en boosheid en bij psychotische symptomen. Antidepressiva helpen ook om de stemming te verbeteren. Daarnaast kunnen antidepressiva ook helpen bij impulsiviteit, zelfverwondend gedrag, psychotische symptomen en woedeaanvallen. Het is heel belangrijk om altijd met een arts te overleggen welk medicijn het beste past bij jouw klachten en om samen met de arts eventuele bijwerkingen in de gaten te houden.
- Neem je eigen gevoelens en klachten serieus. Praat er met iemand over. Dit kan iemand zijn uit je directe omgeving zoals je ouders, broer of zus of een goede vriendin. En ook bijvoorbeeld je mentor of vertrouwenspersoon op school of van je werk.
- Mocht je kenmerken van Borderline bij je zelf herkennen dan raden wij je dringend aan om hier over te praten met je huisarts. De huisarts kan samen met jou kijken of je zorgen terecht zijn.
- Wacht niet met hulp zoeken! Of het nu is bij een vertrouwd iemand uit je eigen omgeving of bij professionele hulp. Schaam je niet om professionele hulp te zoeken, het is juist een kracht!
Er is tegenwoordig veel aan borderline te doen. - Zoek contact met andere mensen met borderline.
- Zorg voor een duidelijke dagindeling. Maak een planning van wat je gaat doen en bouw ook rustmomenten in. Waarschijnlijk heb je vaak de neiging om die vaste dagindeling los te laten. Doe dat niet!
- Probeer te ontdekken welke gebeurtenissen of omstandigheden er voor zorgen dat je boos, somber of verdrietig wordt. Dit kan je bijvoorbeeld elke dag opschrijven in een dagboek. Zo leer je je gevoelens herkennen en krijg je meer grip op je emoties en stemmingen.
- Sta eens wat vaker stil bij wat je denkt en probeer te nuanceren. Iets is niet altijd zwart of wit, maar misschien wel grijs.
- Probeer een ‘pauze’ te nemen of ga iets heel anders doen, bijvoorbeeld hardlopen of tv kijken, als je voelt dat er een sterke emotie opkomt of als je voelt dat je iets impulsiefs wilt gaan doen. Bijvoorbeeld heel veel geld uitgeven wat je eigenlijk niet hebt.
- Maak samen met je behandelaar en je ouders of goede vrienden een plan voor crisissituaties. Wie doet dan wat?
- Zoek meer informatie over borderline, in bibliotheek, boekhandel of op internet.
Ken jij iemand met deze stoornis?
- Leven met iemand met borderline kan betekenen dat je te maken krijgt met onterechte beschuldigingen, woede-uitbarstingen en leugens. Geef duidelijk je grenzen aan.
- Houd je aan de gemaakte afspraken en aan je grenzen. Dat maakt je betrouwbaar.
- Geef duidelijk aan waarvoor en wanneer de persoon wel en niet bij jou terecht kan.
- Begrip, sympathie en steun zijn heel belangrijk.
- Zorg dat je een goede band hebt met andere vrienden of familieleden. Mensen met borderline hebben wel eens de neiging om mensen al dan niet bewust tegen elkaar uit te spelen. Daar moet je niet intrappen.
- Maak samen met de persoon met borderline en de behandelaar een plan voor crisissituaties. Wie doet dan wat?
- Zoek zelf steun als het je teveel wordt. Praten met mensen die ook samenleven met iemand met borderline kan bijvoorbeeld een hele steun zijn.
Organisaties
- Stichting Borderline, voor informatie, advies en contact met lotgenoten. Tel. 030-2767072 of www.stichtingborderline.nl .
- Labyrint-In Perspectief, landelijke zelfhulporganisatie van en voor familieleden van psychiatrisch patiënten. Tel. 0900-254 66 74 (Telefonische Hulplijn, € 0,20 p/min.) of www.labyrint-in-perspectief.nl.
- Landelijke Stichting Zelfbeschadiging, voor advies, hulp en contact met lotgenoten. Tel. 030-231 14 73 of www.zelfbeschadiging.nl.
Websites
ZIT JIJ NU MET VRAGEN OF EEN PROBLEEM?
TIP 1 : Check jezelf met de anonieme Zelftest op Mindmasters.nl
TIP 2 : Kijk op onze contact pagina hoe je een vraag kunt stellen aan de coach van Mindmasters
TIP 3 : Plaats hieronder een reactie op dit artikel
TIP 4 : Weet dat je altijd bij je huisarts terecht kunt
13-10-2016 11:08
Al jaren geleden werd de diagnose Borderline bij mijn vriendin vastgesteld. Vroeger is mijn vriendin seksueel ontwricht en nu weet ze geen grenzen qua seksualiteit. Ze weet niet goed wat normaal en niet normaal is qua seksualiteit. Nu heeft ze contact met een jongen, maar is dit wel zo slim? Zou het goed gaan wanneer hun een relatie aangaan?
En hoe moet ik het haar uitleggen wat ze moet doen wanneer er dingen gebeuren die ze niet wil?
Groetjes Marieke
21-09-2016 12:25
Beste Sebastiaan,
Dank voor je bericht. Wat kan liefde soms ingewikkeld zijn! Je vraagt advies wat jullie kunnen doen om samen gelukkig te zijn.
De gouden tip heb ik niet. Wel een paar ideeën waar jullie hopelijk verder mee kunnen.
Je zegt dat je sinds je gestopt bent met roken, meer gestrest bent met achterdocht en paranoia als gevolg. Ik denk dat het goed is om dit te bespreken met de persoon die jou je medicatie verstrekt. Misschien zijn er mogelijkheden om via medicatie de gevolgen te verminderen of zijn er mogelijkheden om te leren om met stress om kan gaan zodat je minder achterdochtig en paranoia wordt waardoor een gesprek met je vriendin over jullie relatie misschien ook wat makkelijker verloopt.
Jullie hebben vast al samen gepraat over jullie relatie. Het kan fijn zijn als een buitenstaander meekijkt en meedenkt.
Je kan samen met je vriendin een afspraak maken met je behandelaar en jullie dilemma bespreken. Als jouw behandelaar dit niet wil of kan, kan je vragen of er een systeemtherapeut binnen de instelling is die met jullie in gesprek kan.
Ook de huisarts kan met jullie praten en eventueel doorverwijzen naar bv een relatietherapeut.
Het kan ook fijn zijn om van andere mensen met borderline te horen hoe zij omgaan met relaties. Je kan bv contact opnemen met http://stichtingborderline.nl/ of http://www.labyrint-in-perspectief.nl
Wie weet hoor of lees je daar tips die jullie helpen.
Ik hoop dat jij en je vriendin verder kunnen met (een van) deze tips.
Mocht je nog anoniem verder willen praten, dan kan je ook met ons whatsappen via 06-11920306.
Ik wens jullie alle goeds!
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
18-09-2016 02:38
“hulp voor mijn partner of beschermen van haar?”
Ik ben nu dik 15 jaar onder behandeling bij GGZ voor tal van psychiatrische stoornissen, onder meer borderline persoonlijkheidsstoornis. Momenteel volg ik de MBT training, in combinatie met mijn medicatie (anti-psychotica + ritalin / concerta) gaat het best redelijk. Echter, sinds ik gestopt ben met roken (nicotine), slaat de stress door met psychotische symptomen als achterdocht en paranoia als gevolg.
Nu mijn vraag: ik hou zielsveel van mijn vriendin. Zij is het mooiste wat mij is overkomen. En volgens haar woorden houdt zij ook enorm veel van mij. Zij heeft het echter echt moeilijk met mijn uitingen van wantrouwen naar haar toe. Ik kan gewoon niet geloven dat een vrouw als zij van mij houdt.
Ik sta voor een Dillema. Ik ga ten onder aan de vrees door haar verlaten te worden terwijl zij continue gekwetst wordt door al mijn uitingen van wantrouwen en moe wordt van het wikken en wegen van haar woorden. Moet ik nu om ons beiden te beschermen onze relatie beëindigen? Dat zou rationeel gezien rust voor ons beiden bieden. Maar dit kan, wil en zal ik niet gaan geloven. Zij en ik horen bij elkaar. Ik wil mijn leven met haar en ik hoop dat haar woorden de waarheid zijn dat ze ook haar leven met mij wilt.
Wat is jullie advies aan ons?
25-08-2015 08:22
Beste Spacy,
Ik reageer op allebei je reacties bij ons stuk over borderline.
Het is mij niet helemaal duidelijk of de diagnose borderline door een psychiater of psycholoog is vastgesteld of dat jij of je familie vermoeden dat je borderline hebt. Als het een vermoeden is en je wilt laten onderzoeken of je werkelijk borderline hebt, dan raad ik je aan een afspraak te maken met je huisarts. Je huisarts kan je een verwijzing geven voor een psychiater of psycholoog die dit onderzoek kan doen. En je kan dan ook samen met de hulpverleners bekijken hoe je met de dingen die je moeilijk of lastig vindt om kan gaan.
Je wilt proberen afstand te nemen van een persoon. Dat je dat lastig vindt, kan ik mij wel voorstellen. Soms kan je een contact dood laten bloeden door gewoon niks meer van je te laten horen. Maar je kan bijvoorbeeld ook een brief schrijven en daarin uitleggen dat je afstand wilt nemen en waarom je dat wilt. Of vragen of iemand erbij kan zijn als je het vertelt. Dat maakt het misschien minder eng.
En vraag ook eens aan anderen (bijvoorbeeld je ouders, vriendin of eventuele hulpverleners) of zij tips hebben hoe je dit aan kan pakken.
Ik hoop dat je met deze tips weer verder kan. Als je hier verder over wilt praten, kan je ook een e-mail sturen of met ons whatsappen via 06-11920306.
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
23-08-2015 20:47
ik heb borderline en ik kan maar iemand die ik ken , waar ik veel om geef niet los laten , ook al moet ik dat proberen , ik heb ook schitsofrenie en spygosche. ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. en ik durf die persoon niet te zeggen dat ik haar maar niet kan los laten.
23-08-2015 20:47
hello , ik heb een vraagje , ik heb ééns gevraagd aan iemand een verpleger of ik borderline heb en hij zei dat ik er trekjes van heb. maar mijn ouders zeggen iets heel anders , ze vinden dat ik erge borderline heb. en er is iemand in mijn leven dat ik niet kan los laten, ook al moet het vroeg of laat gebeuren. maar nu kan ik van die persoon nog geen afstand nemen.
10-08-2015 14:01
Beste David,
Wat vervelend voor je dat het vermoeden van Borderline bij jou de relatie van jou en je vriendin zo beïnvloed. Je bent zelfs naar de huisarts geweest om te kijken of je een verwijzing kan krijgen voor nader onderzoek. De huisarts en de psychische hulpverlener zien echter geen aanleiding om je een verwijzing te geven. Je vraagt wat je nu kan doen. Het gaat om jou en wat jij wilt. Als jij wil laten vaststellen of juist uitsluiten dat er sprake is van Borderline of iets anders dan kan je overwegen om samen met je vriendin naar de huisarts te gaan zodat zij haar verhaal kan doen. Misschien dat de huisarts dan wel aanleiding ziet voor een verwijzing. Het kan natuurlijk dat jij het net wat anders ziet dan je vriendin. Als de huisarts het nog steeds niet nodig vindt om je door te sturen dan kan je samen met je vriendin kijken wat jullie nodig hebben om samen door te gaan. Je kunt dan bv denken aan een paar relatiegesprekk en.
Kijk ook eens voor meer informatie bij http://www.stichtingborderline.nl. Misschien staat nog informatie waar jullie iets aan hebben samen.
Ik hoop dat je hier verder mee kunt en wens je veel succes!
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
07-08-2015 15:53
Na 5 maanden een relatie te hebben gehad, denkt mijn vriendin dat ik Borderline heb. Dit staat tussen ons in. Ze herkent symptonen zoals ook vrienden dat hebben die Borderline hebben. En een psychiater heeft ook uit haar woorden opgemaakt dat ik de syptomen heb. Heb gesprek gehad met huisarts. Die zag geen symptonen. Maar ondanks dat toch iemand van psychische hulpverlening er bij gehaald. Zag het ook niet. Volgens mijn vriendin zei ik mijn problemen niet zoals zij het zag. Dus konden ze geen juiste beeldvorming van mij. Aangezien borderliners alles ontkennen, zegt zij. Krijg dus geen verwijzing. Wat nu? Zij geloofd er niks van. En het traject om borderline vast te stellen duurt 1 a 2 jaar zegt ze. Ik sta met rug tegen de muur.
02-04-2015 07:28
Beste wanhopige ouders,
Ik kan mij goed voorstellen dat zowel u zelf als uw zoon geschrokken zijn van de uitslag van de test. Ik raad u en uw zoon dringend aan de testuitslag uitgebreid met de behandelaar te bespreken en ook te vragen wat nu het vervolgplan wordt. Wordt uw zoon doorverwezen naar een instantie om een officiele diagnose te laten stellen of wordt er al gelijk behandeling op borderline ingezet? Welke adviezen heeft de instelling voor u als ouders. Accepteer niet dat uw zoon zonder adviezen en vervolgafsprake n naar huis wordt gestuurd.
Voor mensen met borderline zijn er verschillende behandelvormen en gelukkig is er ook steun voor de omgeving. De huidige behandelaar van uw zoon of de huisarts kan hier meer over vertellen.
Uw zoon kan voor meer informatie contact opnemen met http://www.stichtingborderline.nl. U kunt zelf contact opnemen met http://labyrint-in-perspectief.nl/.
De ruimte van de reacties is te beperkt om uitgebreid te kunnen reageren. Ik stuur u ook nog even een aparte mail.
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
01-04-2015 17:17
mindmasters,
Hier een hartekreet van ons ouders,
Onze zoon heeft 3 maanden behandeling achter de rug bij Jellinek Amstelveen Minnesota.
Hij zou de dinsdag na de Pasen naar huis komen(woont op zichzelf).
Nu heeft hij vandaag op 1 april toch een nog een test moeten doen daaruit kwam dat hij hij 13 van de 15 kenmerken van borderline.
Hij is hier heel erg van geschrokken en wij als ouders ook.
We hebben al vele zware jaren achter de rug met hem.
Waar ook deze kenmerken naar voren kwamen.
Hoe moeten we straks met hem verder als hij weer thuis is.
Bij Jellinek geven ze aan als het weer fout gaat moeten we hem loslaten.
Maar nu de borderline erbij komt weten we het niet meer,je wilt je kind toch niet aan z’n lot overlaten?
Graag zouden we snel jullie reactie of advies willen.
Met vriendelijke groeten De Ouders
02-03-2015 13:34
Beste Danique,
Je kan ten eerste nog meer over borderline gaan lezen en kijken wat je allemaal herkend. Dit kan je dan opschrijven en gebruiken als je verder wilt voor een officiele diagnose.
Als je echt officieel wil laten vaststellen of je borderline hebt, kan je een afspraak maken met je huisarts. De huisarts kan je dan een verwijzing geven naar een organisatie waar diagnoses gesteld worden. Dit is vaak een instelling voor de GGZ of een psychiater of GZ-psycholoog met een eigen praktijk. Je kan daar niet zelf direct contact mee opnemen. Daar heb je echt de verwijzing van de huisarts voor nodig.
Voor meer informatie over borderline, kan je terecht op onze site en bijvoorbeeld ook op de site http://www.stichtingborderline.nl.
Ik hoop dat je met deze informatie geholpen bent.
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
01-03-2015 16:13
hallo,
ik heb sterk het vermoeden dat ik borderline heb. ik heb heel veel symptonen en mijn zus heeft het ook. ik heb ook niet de leukste kindertijd gehad. wat kan ik het beste doen om er achter te komen of ik echt borderline heb?
ik hoor graag van u
groeten
danique
25-02-2015 12:29
Beste Jokefien,
Helaas kunnen en mogen wij geen adviezen geven over medicatie. Wij kennen jouw persoonlijke situatie immers verder niet. Mijn advies is om niet zelf een dosis te verhogen of verlagen maar dit altijd in overleg met je huisarts of behandelend arts te doen. Dus ook als je adviezen van anderen krijgt, dan nog overleggen met je arts.
Ik zag dat je ook een mailtje hebt gestuurd naar emailcoach@mindmasters.nl. Daar hebben we gisteren uitgebreid op geantwoord met uiteraard hetzelfde advies.
Ik hoop dat je in gesprek met je psychiater tot een goede oplossing komt.
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
23-02-2015 16:49
ik wil graag de dosis van mijn medicijnen paroxetine( 40 mg) of mirtazapine ( 15 mg)_ verhogen omdat ik heel weinig energie heb.
Maar mijn psychiater wil niet verhogen. Ik heb geen bijverschijnselen.
Ik weeg 86 kg. en ben 62 jaar.
Wie kan mij raad geven?
Vriendelijke groet Jokefien
28-11-2014 00:58
Hoi vechtster,
Jammer dat dit bericht van 2010 is 🙁
Had graag willen weten wat je er voor gedaan hebt en hoelang etc en medicatie?
Hoop dat dit nog gelezen wordt.
Groetjes roos
22-07-2014 15:19
Wat dan??
20-06-2014 07:50
Beste S,
Dank je wel voor je reactie. Het is inderdaad zo dat vrijwel nooit 1 therapie of 1 medicijn de oplossing is. Meestal is het een combinatie. En ieder mens is uniek. Wat voor de een helpt, doet bij een anders weer helemaal niks. Overleg daarom altijd met je (huis)arts.
Voor iedereen die hier vragen over heeft. Je kan met ons whatsappen, mailen of een chatafspraak maken.
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
01-06-2014 17:45
Ik zag de vraag over welke medicatie bij borderline goed werkt: in mijn geval kan ik zeggen dat ik verschillende heb geprobeerd; maar ik heb nu al ruim 12 jaar lang veel baat bij Paroxetine van het merk Sandoz; omdat deze mijn ergste angsten onderdrukt en de dissociatie minder is daardoor. Ik heb nog wel veel last van verlatingsangst , maar de overige angsten zijn beter de handelen.
Daarnaast raad ik DGT aan; en Mindfulness.. het is nooit 1 therapie of 1 middeltje wat helpt: het is een combinatie van middelen die je helpen vechten tegen deze enorme last. maar het word beter.. geloof me.
24-03-2014 13:55
Beste Hein,
Er bestaat helaas geen medicijn om Borderline te genezen. Er zijn wel medicijnen die bepaalde klachten kunnen verminderen. Bv als je erg somber bent, medicijnen tegen somberheid. Mijn advies is om je vraag te bespreken met je huisarts en als je in behandeling bent met je behandelaar. Zij kennen jou het beste en kunnen het best adviseren wat passend is voor jouw situatie. En kunnen ook kijken hoe medicatie gecombineerd kan worden met een eventuele behandeling.
Ik hoop je hiermee voldoende geinformeerd te hebben.
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl
12-03-2014 08:10
Voor Vechtster..
Wat is dat dan voor geneesmiddel??
Hiernaar ben ik allang op zoek!
Vr.gr.Hein